Bir inekte peritonit: işaretler, tedavi ve korunma

Sığırlarda peritonit, safra kanalının tıkanması veya sıkışması nedeniyle safra stazı ile karakterizedir. Hastalık genellikle ineklerde diğer organların patolojilerinin yanı sıra bazı bulaşıcı hastalıklardan muzdarip olduktan sonra gelişir. Peritonitin açık klinik belirtileri, çeşitli formları ve tezahür aşamaları vardır. Tanı semptomlara ve laboratuvar testlerine dayanır.

peritonit nedir

Peritonit, aktif eksüdasyonun eşlik edebileceği peritonun parenteral ve viseral tabakalarının yaygın veya sınırlı bir iltihabıdır. Hayvan dünyasının birçok temsilcisinde görülür, ancak daha çok kuşlar, atlar ve sığırlar bundan muzdariptir. Etiyolojiye göre, hastalık bulaşıcı ve bulaşıcı olmayan, yani aseptik ve invaziv olabilir. Lokalizasyona göre, dökülebilir, sınırlı olabilir ve seyir boyunca - akut veya kronik bir biçimde akabilir. Peritonit ve tahsis edilen eksüdanın doğasını ayırt edin. Seröz, hemorajik ve pürülan olabilir. Bazen hastalığın karışık formları vardır.

Periton, karın boşluğunun duvarlarını ve organlarını seröz bir kaplamadır. Duvarlardan iç organlara geçerek alanı sınırlayan kıvrımlar ve bağlar oluşturur. Sonuç olarak, cepler ve sinüsler elde edilir. Aslında periton, başta bir bariyer olmak üzere bir dizi işlevi yerine getiren bir tür zardır. Karın boşluğu, üstte diyafram, alttan pelvik diyafram ve pelvik kemikler, arkada omurga, bel kasları ve yanlardan eğik ve enine kaslarla sınırlıdır.

Sığırlarda peritonit nedenleri

Sığırlarda hastalığın akut seyri, gastrointestinal sistem (yabancı cisimlerle perforasyon, rüptür, perfore ülser), uterus, idrar ve safra kesesi travmalarından sonra gelişir. Kronik peritonit, kural olarak, akut bir süreçten sonra devam eder veya tüberküloz veya streptotrikoz ile hemen ortaya çıkar. Bazen sınırlı bir alanda, örneğin bir yapıştırma işleminin sonucu olarak ortaya çıkar.

Önemli! Peritonit nadiren birincil bir hastalık olarak teşhis edilir, daha sıklıkla karın organlarındaki enflamatuar süreçlerden sonra bir komplikasyon olarak hareket eder.

Enfeksiyöz-enflamatuar nitelikteki peritonit, apandisit, kolesistit, bağırsak tıkanıklığı, vasküler tromboembolizm ve çeşitli tümörlerden sonra ortaya çıkar. Travmatik peritonit, iç organlara zarar veren veya vermeyen karın organlarının açık ve kapalı yaraları ile oluşur. Bakteriyel (mikrobiyal) peritonit, bağırsak mikroflorasının neden olduğu spesifik olmayabilir veya patojenik mikroorganizmaların dışarıdan nüfuz etmesinin neden olduğu spesifik olabilir. Aseptik peritonit, bulaşıcı olmayan toksik maddelerin (kan, idrar, mide suyu) peritonuna maruz kaldıktan sonra ortaya çıkar.

Ek olarak, hastalığa şunlar neden olabilir:

• delme,
• bulaşıcı bir komplikasyon ile periton organlarına cerrahi müdahale,
• bazı ilaçların kullanımı,
• karın penetran yarası,
• biyopsi.

Böylece hastalık, patojenik mikroorganizmaların periton bölgesine girmesi sonucu ortaya çıkar.

Sığırlarda peritonit belirtileri

Peritonitli sığırlar için, hastalığın aşağıdaki belirtileri karakteristiktir:

• artan vücut ısısı,
• iştahsızlık veya azalma,
• artan kalp hızı, solunum,
• palpasyonda, karın duvarında ağrı,
• bağırsaklardaki gazlar, kabızlık,
• karanlık dışkı,
• kusma,
• sıvı birikimi nedeniyle sarkmış karın,
• yara izinin yavaşlaması veya kesilmesi,
• mukoza zarının sarılığı,
• önleyici hipotansiyon,
• süt ineklerinde agalaksi,
• depresif durum.

Sığırlarda putrefaktif peritonit ile semptomlar daha belirgindir ve daha hızlı gelişir.

Laboratuvar kan testleri lökositoz, nötrofili gösteriyor. İdrar yoğundur, protein oranı yüksektir. Rektal muayene sırasında veteriner fokal ağrı tespit eder. Ek olarak, karın boşluğunun üst kısmında bağırsaklardaki gazlar ve alt kısmında eksüda not edilir.

Kronik yaygın peritonit, daha az belirgin semptomlarla ortaya çıkar. İnek kilo kaybeder, bazen ateşi olur, kolik nöbetleri olur. Eksüda periton boşluğunda birikir.

Sığırlarda sınırlı bir kronik hastalık ile yakındaki organların işlevi bozulur. Yavaş yavaş inekler şişmanlığını kaybeder.

Sığırlarda peritonit, uzun süreli bir seyir ile karakterizedir. Hastalığın akut ve yaygın formları bazen semptomların başlamasından birkaç saat sonra ölümle sonuçlanır. Kronik form yıllarca sürebilir. Çoğu durumda prognoz olumsuzdur.

Teşhis

Sığırlarda peritonit teşhisi, hastalığın klinik belirtileri, laboratuvar kan testleri ve rektal muayene temelinde yapılır. Şüpheli durumlarda, floroskopi, laparotomi yapılır, periton boşluğundan bir delinme yapılır. Bir veteriner, sığırlarda fasciosis, asit, obstrüksiyon, diyafram fıtığını dışlamalıdır.

Dikkat! Perküsyon ve palpasyon iyi tanı teknikleri olarak kabul edilir. Peritonun gerginliğini, hassasiyetini ve ağrısını ayarlamanıza izin verir.

Sığırlarda, meme damarının birkaç santimetre üstünde veya altında, dokuzuncu kaburgaya yakın sağ tarafta bir delik alınır. Bunu yapmak için 1,5 mm çapında on santimetrelik bir iğne kullanın.

X-ışını, karın boşluğunda ve havada eksüda varlığını tespit edebilir.

Laparoskopi yardımı ile yapışıklıkların, neoplazmaların, metastazların varlığı belirlenir.

Peritonitten düşmüş bir hayvanın otopsisinde peteşiyal kanamalarla birlikte hiperemik bir periton ortaya çıkar. Hastalık çok uzun zaman önce başlamadıysa, peritonitin daha da gelişmesiyle birlikte seröz bir eksüda vardır, efüzyonda fibrin tespit edilecektir. Karın boşluğundaki iç organlar, protein lifli bir kütle ile birbirine yapıştırılır. Hemorajik peritonit, bazı enfeksiyonlarda ve hastalığın karışık formlarında bulunur. Pürülan-pürülan, pürülan eksüda, bağırsakların ve pankreasın yırtılmasıyla oluşur. Kronik bir biçimde ortaya çıkan sığır peritoniti ile, yaralanmadan sonra, periton tabakalarının iç organların zarları ile bağ dokusu yapışmaları oluşur.

Sığırlarda peritonit tedavisi

Her şeyden önce, hayvana açlık diyeti verilir, karın soğuk sargıları yapılır ve tam dinlenme sağlanır.

İlaç tedavisinden antibiyotikler, sülfonamidler gerekli olacaktır. Vasküler geçirgenliği azaltmak, sıvı sekresyonunu azaltmak ve zehirlenme semptomlarını hafifletmek için kalsiyum klorür çözeltisi, glukoz ve askorbik asit intravenöz olarak uygulanır. Ağrıyı gidermek için Mosin yöntemine göre bir abluka yapılır. Kabızlık için lavman verebilirsiniz.

Tedavinin ikinci aşaması, eksüdanın emilimini hızlandırmayı amaçlar. Bunu yapmak için fizyoterapi, diüretik ilaçlar reçete edin. Ağır vakalarda, delinme aspirasyonu yapılır.

Bir yara yüzeyi, bir yara, enfeksiyonun sığırların karın boşluğuna girmesi için bir geçit görevi gördüyse, kesilir, temizlenir, steril gazlı bezle tamponlanır ve dezenfekte edilir.

Önleyici tedbirler

Önleme, sığırlarda ikincil peritonit gelişimine katkıda bulunabilecek karın organlarının hastalıklarını önlemeyi amaçlar. Yabancı cisimlerin yemin içine girmesini önlemek için hayvancılığın temel bakım ve bakım standartlarına uyulması tavsiye edilir. Bunun için kullanmanız gerekir:

• beslemeyi temizlemek için manyetik ayırıcı,
• bir ineğin vücudundaki bir nesnenin konumunu belirleyen bir veteriner göstergesi,
• yabancı cisimleri çıkarabileceğiniz manyetik prob,
• sığırların midesine zarar gelmesini önlemek için kobalt halka.

Tavsiye! Önleyici tedbirler, hayvanların zamanında dekontaminasyonunu ve sığırlarda genç yaştan itibaren bağırsak hareketliliğinin normalleştirilmesini içerir.

Sonuç

Sığırlarda peritonit, yakındaki organların patolojilerinden muzdarip olduktan sonra bir komplikasyon olarak ortaya çıkan ciddi bir periton hastalığıdır. Peritonitin nedenleri çeşitlidir. Hastalığın klinik tablosu, hastalığın seyrine ve şekline bağlı olarak kendini gösterir. Teşhis doğruysa ve tedaviye zamanında başlanırsa konservatif bir tedavi yöntemi yardımcı olabilir. Aksi takdirde, çoğu zaman sığırlarda peritonit ölümle sonuçlanır.

"

Download books «Bir inekte peritonit: belirtiler, tedavi ve korunma – Yakınımdaki Sağlıklı Gıda» fb2